بریده‌ای از کتاب گتسبی بزرگ اثر اف. اسکات فیتزجرالد

آن دو، تام و دی‌زی، آدم‌های بی‌قیدی بودند-چیزها و آدم‌ها را می‌شکستند و بعد می‌دویدند و می‌رفتند توی پول‌شان، توی بی‌قیدی عظیم‌شان یا توی همان چیزی که آن‌ها را به هم پیوند می‌داد تا دیگران بیایند و ریخت و پاش و کثافت‌شان را جمع کنند.