بریده‌ای از کتاب در به در به دنبال شادی اثر احمد پدرام
1404/4/17
صفحۀ 55
اشتباه تا کجا؟ از مردم بریدن؛ به مالکیت، بیشتر از لذت فکر کردن. از داشتن به خود بالیدن و نه شدن و نه از بودن با دیگران. کار آسانی نیست. باغ را باغچه گفتن نشانه تواضع نیست. می‌گویم. می‌گویند. می‌شنوم. می‌شنوند. گوش می‌دهم اما گوش نمی‌دهند که شادی کجاست و چرا باید این همه در به در دنبالش بدویم و چنان تعجیل کنیم که از کنار آن رد شویم و آن را نبینیم. شادی کجاست؟
اشتباه تا کجا؟ از مردم بریدن؛ به مالکیت، بیشتر از لذت فکر کردن. از داشتن به خود بالیدن و نه شدن و نه از بودن با دیگران. کار آسانی نیست. باغ را باغچه گفتن نشانه تواضع نیست. می‌گویم. می‌گویند. می‌شنوم. می‌شنوند. گوش می‌دهم اما گوش نمی‌دهند که شادی کجاست و چرا باید این همه در به در دنبالش بدویم و چنان تعجیل کنیم که از کنار آن رد شویم و آن را نبینیم. شادی کجاست؟
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.