بریده‌ای از کتاب رنج های ورتر جوان اثر یوهان ولفگانگ فون گوته
1404/3/24
صفحۀ 82
آیا آن عزیزانِ ما که روی در نقابِ خاک پوشیده‌اند🪦🕊️ در ساعاتِ خوشی ما🌅😊 یا وقتی که صمیمانه از آن‌ها یاد می‌کنیم🫂 چیزی می‌فهمند؟ با اشکِ حسرت به آسمان نگاه می کنم و با خودم می گویم (کاش) می شد یک لحظه مرا ببینند.
آیا آن عزیزانِ ما که روی در نقابِ خاک پوشیده‌اند🪦🕊️ در ساعاتِ خوشی ما🌅😊 یا وقتی که صمیمانه از آن‌ها یاد می‌کنیم🫂 چیزی می‌فهمند؟ با اشکِ حسرت به آسمان نگاه می کنم و با خودم می گویم (کاش) می شد یک لحظه مرا ببینند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.