بریده‌ای از کتاب نامیرا اثر صادق کرمیار

سپاس و ستایش تنها خدایی را سزد که بندگانش را به نیکیها و راستیها فرمان میدهد و از بدیها و کژیها باز می!دارد آن چه اکنون از من میشنوید سخن مولایم حسین است که از رنج شما در رنج است و از شادی شما شاد به خدا سوگند اگر همه بندگان خدا یکدیگر را به نیکی سفارش کنند و از بدی باز دارند هیچ ی ضعیف و درمانده ای باقی نمیماند اما اکنون روزگاری است که پاکان را به ناروا میکشند و حق زندگی را از ضعیفان می.گیرند گویا حاکمان این امت را از خودنمی دانند و خود را از مسلمانان جدا میپندارند اما خداوند هرگز ستمهای آنان را فراموش نمیکند که به هر بهانه ای بندگان خدا را می آزارند در سنت رسولش بدعت گذارند و طفلی را بر مسلمانان امیر میکنند که دین رسول خدا را بازیچه ی دنیای خویش کرده و امت اسلامی را بیچاره و ناتوان میخواهد