بریده‌ای از کتاب یادداشتهای شیطان اثر لئونید نیکلایویچ آندری یف

■ نه، این آن بازی جاودانی نیست که سویش شتافته‌ بودم، شادی هم در آن چندان زیاد نیست. بیشتر مثل رقصِ زارِ سیاه‌پوستان است! اینجا هر کسی همان است که هست و در عین حال می‌خواهد چیزی غیر از آنچه هست، باشد. من این حلقه‌ی بی‌پایان فریب را به‌جای نمایشی شاد گرفتم. چه خطای بزرگ و فجیعی، چه حماقتی، آن هم برای شیطان جاودانه‌ای که هر کاری از دستش ساخته‌است.