بریده‌ای از کتاب اتاق شماره 6 اثر آنتون چخوف

تبدیل ماده به ماده دیگر!ولی چه بزدلی بزرگی است که خودمان را با این شبه جاودانگی تسکین بدهیم!پدیده هایی فاقدشعور و آگاهی که در طبیعت اتفاق می افتند،حتی از حماقت انسانی هم پایینترند،چون در حماقت هم به هرحال شعور و اراده ای وجود دارد،ولی در این پدیده ها مطلقاً چیزی نیست.فقط ترسویی که به جای سرافرازی در برابر مرگ،از آن بترسد می توانداین طور خود راتسکین دهد که بدن او باگذشت زمان درعلف و سنگ و وزغ و...به زندگی ادامه خواهد داد.اینکه آدم جاودانگی خود را درتبدیل ماده ای به ماده دیگر ببیند به همان اندازه عجیب است که بعدازشکستن و بی مصرف شدن یک ویولن گرانبها بخواهید به جعبه آن نوید آینده ای درخشان بدهید.