بریده‌ای از کتاب ماجراهای بچه های بدشانس؛ غار غم انگیز اثر لمونی اسنیکت

خیلی سخت است که آدم قبول کند کسانی که خیلی دوستشان دارد هم در لحظاتی چندان دوست‌داشتنی نیستند. بودلرها بی‌آن‌که خود بدانند، بعد از مرگ پدر و مادرشان خطی میان خاطراتشان کشیده بودند-خطی پنهانی که همه‌ی خاطرات دلنشین و خوشی را که از پدر و مادرشان داشتند از خاطرات ناگوار و بدی که از آنها داشتند جدا می‌کرد.