بریده‌ای از کتاب وقتی که از خودت می سوزی اثر علی صفایی حائری

آنها که خودشــان را باخته اند، ایمان نمی آورند؛ و این همان نکته اى اســت کــه بارها مطرح شــده اســت کــه ایمان به خــدا و ایمان بــه روز دیگر، دنبالۀ ایمان به خویش است. انسانی که خودش را گم کرده، دنبال خــدا نمــی رود؛ و اگــر خدایــی هــم داشــته باشــد، این خــدا محکوم اوســت و یــا دکور زندگی اوســت، نــه درمتن و نه حاکــم در وجود او و هستی او.