بریده‌ای از کتاب پسری که همانند سگ ها پرورش یافت اثر مایا سالاویتس

لمس انسانی در بدو تولد محرکی استرس‌زاست. زمان لازم است تا لمس محبت‌آمیز و لذت با هم پیوند بخورند. در آغوش والد یا مراقبی بامحبت است که ساعت طولانی لمس برای کودک تبدیل به امری آشنا شده و تداعی‌گر امنیت و آسودگی می‌شوند. به نظر می‌رسد زمانی که نیاز یک نوزاد به چنین لمس مهرورزانه‌ای ارضا نشود، ارتباط میان رابطه انسانی و لذت تشکیل نمی‌شود و لمس شدن می‌تواند به تجربه ای به شدت ناخوشایند بدل شود.