بریده‌ای از کتاب تزار و کاتیا اثر لوسیل دکو
1403/7/5
3.0
0
صفحۀ 242
این که گرمای هوا و پرواز پرستو ها و حرکت دسته جمعی سار ها به انسان دلگرمی و نوید می دهد که هر ویرانه ای قابل آبادی است و در پس نا امیدی ، امیدی وجود دارد و جهان اگر دو روزی چهره غم آور داشته باشد ، بعد دارای رخساری متبسم خواهد شد .
این که گرمای هوا و پرواز پرستو ها و حرکت دسته جمعی سار ها به انسان دلگرمی و نوید می دهد که هر ویرانه ای قابل آبادی است و در پس نا امیدی ، امیدی وجود دارد و جهان اگر دو روزی چهره غم آور داشته باشد ، بعد دارای رخساری متبسم خواهد شد .
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.