بریده‌ای از کتاب داستان پداگوژیکی اثر آنتوان سمیونویچ ماکارنکو

ما افرادی بسیار معمولی بودیم که بر سر راهمان هزار مشکل وجود داشت واقعیت امر این است که ما در کار خود حرفه‌ای نبودیم هر روز کاری پر بود از اشتباه ، گام‌های نامطمئن ، افکار به هم ریخته. در برابر ما فضای مه آلود بی‌پایانی گسترده بود که هنگام طی مسیر به سختی راه اصلی منتهی به اهداف آتی نظام آموزشی و تربیتی را تشخیص می‌دادیم فقط دو چیز بود که در مورد آن شکی وجود نداشت : عزم راسخ ما برای ادامه کار تا حصول نتیجه ، هر چند نتیجه ناخوشایند و دیگری جریان داشتن زندگی در اردوگاه و دنیای اطراف