بریده‌ای از کتاب حکمتها و اندرزها اثر مرتضی مطهری

تعلیمات بسیاری از افرادی که خودشان روحیه ضددینی دارند همین اثر را دارد.در حوادث روز که به وسیله‏ روزنامه‌ها ثبت می‌شودمکرر می‌خوانیم که فلان جوان خودکشی کرد و نامه‌ای از او به دست آمد که نوشته است احدی مسئول قتل من نیست،من خودم شخصاً دست به این اقدام زدم،علت اصلی مطلب این است که از زندگی خسته شدم.بعد که تحقیق کرده‌اند دیده شده که کتاب‌هایی که مورد مطالعه این موجود بدبخت بوده کتاب‌هایی بوده که به وسیله یک بدبخت‏تر از خود او مبنی بر بدبینی و بدگویی از حیات و خلقت نگارش یافته است.اگر احصا بشود معلوم می‌شود که اینگونه کتاب‌ها چقدر اشخاصی را به زندگی بی‏علاقه کرده و چه روحیه‏های سالم و معصومی را مشوّش کرده وچه خانواده‌هایی را متلاشی کرده و چه عزمهای راسخی را از بین برده است. اگر کسی مثلاً بستنی مسمومی بخورد به فاصله چند ساعت اثرش ظاهر می‌شود و فوراً به بیمارستان منتقل می‌گرددو آن بستنی فروش هم تحت تعقیب قرار می‌گیرد،ولی چه بسیار اشخاص که کتاب‌های مسمومی را می‌خوانند وآن کتاب‌ها روحیه آنها را فلج و بی‏‌حس می‌کند ولی نه خود آنها و نه مقامات مسئول متوجه نمی‌گردند که چنین ضایعه‌‏ای رخ داده است.