بریدۀ کتاب

و بدانکه بدن امریست فانی و بی‌بقا که بعد از مردن از هم ریخته می‌شود و اجزای آن از یکدیگر متفرق می‌گردد و خراب می‌شود تا باز وقتیکه بامر پروردگار تعالی شأنه اجزای آن مجتمع شود و بجهة ثواب و حساب و عقاب زنده کرده شود؛ اما نفس امریست باقی که اصلاً و مطلقاً از برای او فنائی نیست و بعد از مفارقت او از این بدن و خرابی تن از برای او خرابی و فنائی نخواهد بود. و از این است که خداوند سبحانه می‌فرماید: ولا تحسبن الذين قتلوافي سبيل الله امواتا بل احیاء عند ربهم يرزقون فرحین یعنی گمان نکنی آن کسانیکه کشته شدند و جان خود را در باختند در راه خدا مرده هستن، بلکه ایشان زنده‌اند، نزد پروردگار روزی داده می‌شوند.