بریده‌ای از کتاب یادداشت های شخصی یک سرباز اثر جی. دی. سلینجر
1404/4/3
صفحۀ 118
اما اگر ما به گذشته برگردیم، اگر مردای آلمانی به گذشته برگردن، اگه مردای بریتانیایی برگردن و اگر ژاپنی‌ها و فرانسوی‌ها و تمام مردان دیگه برگردن، یعنی با تمام گفته‌ها، نوشته‌ها، نقاشی‌ها، فیلم‌ها، سوسک‌ها، سنگر‌های تک نفره و خونمون، به گذشته برگردیم، نسل‌های بعدی همیشه محکوم‌ان که گرفتار هیتلرای آینده بشن. این جوری هیچ‌وقت پسرا از جنگ متنفر نمی‌شن و عکسای سربازارو توی کتابای تاریخ نشون نمی‌دن و به اونا نمی‌خندن. اگر پسرای آلمانی یاد گرفته بودن که از خشونت متنفر باشن، هیتلر مجبور بود بره برای خودش ژاکتشو ببافه.
اما اگر ما به گذشته برگردیم، اگر مردای آلمانی به گذشته برگردن، اگه مردای بریتانیایی برگردن و اگر ژاپنی‌ها و فرانسوی‌ها و تمام مردان دیگه برگردن، یعنی با تمام گفته‌ها، نوشته‌ها، نقاشی‌ها، فیلم‌ها، سوسک‌ها، سنگر‌های تک نفره و خونمون، به گذشته برگردیم، نسل‌های بعدی همیشه محکوم‌ان که گرفتار هیتلرای آینده بشن. این جوری هیچ‌وقت پسرا از جنگ متنفر نمی‌شن و عکسای سربازارو توی کتابای تاریخ نشون نمی‌دن و به اونا نمی‌خندن. اگر پسرای آلمانی یاد گرفته بودن که از خشونت متنفر باشن، هیتلر مجبور بود بره برای خودش ژاکتشو ببافه.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.