بریده‌ای از کتاب اول شخص مفرد اثر هاروکی موراکامی
1403/12/18
3.3
26
صفحۀ 37
وقتی در دنیای واقعی نمی‌توانستم آن احساس را به دست بیاورم، می‌گذاشتم بی‌صدا خاطره‌ام از آن احساسات در درونم بیدار شود. به این روش، حافظه‌ام شد یکی از ارزشمندترین ابزارهای عاطفی‌ام، حتی وسیله‌ای برای بقا.
وقتی در دنیای واقعی نمی‌توانستم آن احساس را به دست بیاورم، می‌گذاشتم بی‌صدا خاطره‌ام از آن احساسات در درونم بیدار شود. به این روش، حافظه‌ام شد یکی از ارزشمندترین ابزارهای عاطفی‌ام، حتی وسیله‌ای برای بقا.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.