بریدهای از کتاب خوبترین حادثه می دانمت اثر محمدعلی بهمنی
1402/2/8
صفحۀ 164
شکسته بود ولی مویه وار میخندید ؛ که چهره باخته را آخرین نقاب این است...
شکسته بود ولی مویه وار میخندید ؛ که چهره باخته را آخرین نقاب این است...
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.