بریده‌ای از کتاب حماسه حسینی جلد اول سخنرانیها اثر مرتضی مطهری

بدبختی دشمنان پیغمبر بر پیغمبر گران بود. آنها که خودشان نمی‌فهميدند، این بدبختیها بر اباعبدالله گران بود. یکدفعه سوار شتر میشود و می‌رود، باز برمیگردد عمامه پیغمبر را بر سر میگذارد، لباس پیغمبر را میپوشد، سوار اسب می‌شود و به سوی آنها میرود بلکه بتواند از این گروه شقاوت کاران کسی را کم کند. در اینجا می‌بینیم حسین یکپارچه محبت است، یکپارچه دوستی است که حتی دشمن خودش را هم واقعا دوست دارد.