بریدۀ کتاب

وقتی خودم را در بلوار رودت بازیافتم، جز حسرتی تلخ چیزی برایم نماند. به خودم گفتم:«شاید در دنیا هیچ چیز نباشد که من بیشتر از این احساس ماجرا به آن دلبسته باشم. ولی هر وقت بخواهد می‌آید؛ خیلی زود باز می‌رود و موقعی که باز رفت چقدر احساس خشکی می‌کنم! آیا این دیدار های تمسخرآمیز و کوتاه را به آن جهت از من می‌کند تا نشانم بدهد که زندگیم را هدر داده‌ام؟»