بریده‌ای از کتاب کارنامه چهل ساله: گزیده نوشته ها در زمینه اجتماع و فرهنگ از سال 1337 تا سال 1377 اثر محمدعلی اسلامی ندوشن
1403/6/16
صفحۀ 55
به نظر من بزرگترین بلیه دوران ما را باید در فاصله بین کردار و گفتار جست. هرگاه شما تکمه رادیوی خود را بچرخانید به هر ایستگاه که بروید چیزی جز نطق های پرشور در مدح آزادی و برابری و حقوق بشر و دلسوزی در حق توده های بینوا نمی شنوید. گمان نمیکنم که هیچ بیانیه رسمی یا غیر رسمی ای باشد که ادعا نکند که مدافع حقوق ضعف است. بنابراین اگر تمام این دولتها از کوچک و بزرگ در شرق و غرب تا این حد نسبت به سرنوشت مردم محروم و مصیبت کش دلسوزند پس چرا نتیجه ای که در برابر چشم داریم تا بدین پایه غم انگیز است؟ جواب آن است که دل ها با زبان ها همراه نیست. تا آنجا که تاریخ به یاد می آورد هرگز به اندازه امروز دروغ گفته نشده، هرگز مانند، امروز اینقدر نیروی مغز و پول مصرف نشده است به قصد آنکه خطا را درست جلوه دهد و درست را خطا....
به نظر من بزرگترین بلیه دوران ما را باید در فاصله بین کردار و گفتار جست. هرگاه شما تکمه رادیوی خود را بچرخانید به هر ایستگاه که بروید چیزی جز نطق های پرشور در مدح آزادی و برابری و حقوق بشر و دلسوزی در حق توده های بینوا نمی شنوید. گمان نمیکنم که هیچ بیانیه رسمی یا غیر رسمی ای باشد که ادعا نکند که مدافع حقوق ضعف است. بنابراین اگر تمام این دولتها از کوچک و بزرگ در شرق و غرب تا این حد نسبت به سرنوشت مردم محروم و مصیبت کش دلسوزند پس چرا نتیجه ای که در برابر چشم داریم تا بدین پایه غم انگیز است؟ جواب آن است که دل ها با زبان ها همراه نیست. تا آنجا که تاریخ به یاد می آورد هرگز به اندازه امروز دروغ گفته نشده، هرگز مانند، امروز اینقدر نیروی مغز و پول مصرف نشده است به قصد آنکه خطا را درست جلوه دهد و درست را خطا....
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.