بریده‌ای از کتاب احضاریه اثر علی موذنی
1404/5/21
صفحۀ 128
من با ابرها مأنوس ترم تا با آفتاب. آفتاب را جز با عينک تيره نمى‌توانم تحمل كنم، اما با ابرها رفيقم. يادم مى‌آيد اولين تجربه سفرم با هوابيما چقدر برايم هيجان‌انگیز بود وقتى ديدم بالاتر از ابرها حركت مى‌كنيم. و همان جا فهميدم ابرها چه نقش مهمى در معرفى آسمان دارند. وقتى نيستند، آسمان هم ديده نمى‌شود، اما وقتى به صورت حتى لكه‌اى پراکنده حضور دارند، چقدر در نمايش ابهت آسمان مؤثرند.
من با ابرها مأنوس ترم تا با آفتاب. آفتاب را جز با عينک تيره نمى‌توانم تحمل كنم، اما با ابرها رفيقم. يادم مى‌آيد اولين تجربه سفرم با هوابيما چقدر برايم هيجان‌انگیز بود وقتى ديدم بالاتر از ابرها حركت مى‌كنيم. و همان جا فهميدم ابرها چه نقش مهمى در معرفى آسمان دارند. وقتى نيستند، آسمان هم ديده نمى‌شود، اما وقتى به صورت حتى لكه‌اى پراکنده حضور دارند، چقدر در نمايش ابهت آسمان مؤثرند.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.