بریده‌ای از کتاب تولستوی و مبل بنفش اثر نینا سنکویچ

ما همان چیزی هستیم که دوست داریم بخوانیم. وقتی اعتراف می کنیم کتابی را دوست داریم، انگار داریم اعتراف می کنیم که آن کتاب جنبه هایی از وجودمان را به خوبی نشان می دهد. آن طرف قضیه پیشنهاد کتاب، گیرنده آن است. اگر آدم حساسی باشد، می داند که روح آن دوستی که کتاب را پیشنهاد کرده کاملا گشوده شده است و او، گیرنده کتاب، بهتر است روح دوستش را نرنجاند.