بریدۀ کتاب

دختر ماه، پسر خورشید؛ عاشقانه ای از سمک عیار
بریدۀ کتاب

صفحۀ 3

به صحرا شدم ، عشق باریده بود . و زمین تَر شده بود . چنان که پای مرد به گِل فرو شود ، پای من به عشق فرو می شد .

به صحرا شدم ، عشق باریده بود . و زمین تَر شده بود . چنان که پای مرد به گِل فرو شود ، پای من به عشق فرو می شد .

13

5

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.