بریده‌ای از کتاب صدای پای آب اثر نیکزاد نجومی
1403/8/26
صفحۀ 22
مرگ گاهی ریحان می‌چیند. مرگ گاهی ودکا می‌نوشد. گاه در سایه نشسته است به ما می‌نگرد. و همه می‌دانیم ریه های لذت،پر اکسیژن مرگ است.
مرگ گاهی ریحان می‌چیند. مرگ گاهی ودکا می‌نوشد. گاه در سایه نشسته است به ما می‌نگرد. و همه می‌دانیم ریه های لذت،پر اکسیژن مرگ است.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.