بریده‌ای از کتاب جایی که فقط خودمان می دانیم اثر مورین گو

داشتم از سنگینی نگاهش آب میشدم. مثل این بود که زیر نور آفتاب باشی؛ لذت بخش بود، اما کمی بیش از حد سوزان.