بریده‌ای از کتاب کلنل شابر اثر اونوره دو بالزاک
1403/9/9
3.3
3
صفحۀ 19
تنها کنایه ای که می‌توان به فقر زد این است که عدالت و نوع دوستی را به انکارهایی غیر منصفانه وا می دارد. آن گاه که شور بختان از دروغگویی جامعه اطمینان یابند، خود را با شور و شوقی بیش از همیشه در آغوش خداوند می اندازند.
تنها کنایه ای که می‌توان به فقر زد این است که عدالت و نوع دوستی را به انکارهایی غیر منصفانه وا می دارد. آن گاه که شور بختان از دروغگویی جامعه اطمینان یابند، خود را با شور و شوقی بیش از همیشه در آغوش خداوند می اندازند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.