بریدۀ کتاب

انسان آنگاه خود را دارد و از دست نداده که خدا را داشته باشد؛ آنگاه خود را به یاد دارد و فراموش نکرده که از خدا غافل نباشد و خدا را فراموش نکند؛ خدا را فراموش کردن ملازم است با خود فراموشی.