بریده‌ای از کتاب آری اینچنین بود برادر اثر علی شریعتی

گاهی ما را به جنگ می‌بردند، جنگ علیه کسانی که نمی‌شناختیم، و شمشیر کشیدن به روی کسانی که نسبت به آنها هیچ کینه‌ای نمی‌ورزیدیم. حتی کسانی که همراه هم طبقه و هم سرنوشت ما بودند. ما رو می‌بردند و مادران و پدران پیر شکسته مان چشم انتظارمان می‌ماندند و انتظارشان هرگز پاسخی نمی‌یافت.