بریده‌ای از کتاب فانوسی که افسانه نبود اثر حمید حسام

🌀 عرفان واقعی خانقاهش بازی دراز است... 🔸یک روز با هماهنگی علی آقامحمدی به همراه سایر فعالان در حزب، به دیدار #دکتر_بهشتی در تهران رفتیم. گزارش ما در آن جلسه مورد توجه و تشویق ایشان قرار گرفت و تأکید کرد که: «عزیزان من، قبل از اینکه بخواهید برای مردم خط روشن امام را تبیین کنید باید روی خودتان کار کرده باشید». 🔹پیش از این جمله ای تأمل برانگیزتر از او شنیده بودم که در توصیف جبهه سرپل ذهاب گفته بود: «عرفان واقعی خانقاهش بازی دراز است». این عبارت دلنشین را توی دفتر مطالعات فرهنگی حزب روی مقوا نوشتم و بالای سرم نصب کردم. 🔸بازی دراز سلسله جبال بلند و کشیده به موازات جاده سرپل ذهاب تا قصر شیرین بود و همیشه در صدر خبر روزنامه ها و رادیو و تلویزیون قرار داشت و فتح آن در حکم کلید پیروزی در جنگ به حساب می آمد و همهٔ کارشناسان بر بُعد جغرافیایی و استراتژیکی آن تأکید داشتند. اما دکتر بهشتی از منظری دیگر ما را به تماشای این کوه دعوت می کرد. در قاموس اندیشه او بازی دراز یک کوه نبود که به یک #عبادتگاه برای تزکیه و طهارت روح می مانِست که سالکانش نه در محیط امن و آرام خانقاه و مسجد، که زیر آتش بی امان جنگ، خودسازی و تهذیب نفس میکردند؛ گویی که در بازی دراز جنگ، ابزاری برای سیر و سلوک برای رسیدن به مقام قُرب است. منظری که دکتر بهشتی از #عرفان_عملی در متن جنگ باز کرد، مبنای بحث های متوالی بچه های گروه مطالعاتی حزب شد و من به عنوان یک جوان هجده ساله تشنه فهم حقایق دینی، مدام کتابهای فلسفه اخلاق و حکمت را زیرورو می کردم تا نسخه ای برای عرفان عملی پیدا کنم و با شنیدن نام بازی دراز آتشفشان درونم به جوش آمد و سخت مشتاق شدم که زیستن زیر این عارفکده را تجربه کنم.