بریده‌ای از کتاب اینترنت با مغز ما چه می کند؟ اثر نیکلاس کار

اولین کسانی که درصدد اندازه‌گیری دقیق‌تر زمان برآمدند،راهبان مسیحی بودند که زندگی آنها حول یک برنامه عبادتی منظم می‌گذشت. در قرن ششم، قدیس بندکیت به پیروانش دستور داد تا در مواقع خاص از روز، هفت بار به عبادت برخیزند. ۶۰۰ سال بعد، مسیحی ها اهمیت جدیدی برای وقت شناسی قائل شدند و روز را به بخش‌های منظمی از فعالیت‌ها تقسیم کردند و هر نوع کاهلی یا انواع دیگر اتلاف وقت را مترادف با توهین به خدا دانستند. راهبان مسیحی، متاثر از نیاز به دقت زمانی، عملاً پیش قراول فناوری‌های ثبت زمان شدند. در صومعه بود که اولین ساعت‌های مکانیکی ساخته شدند. حرکات آنها با وزنه‌هایی تنظیم می‌شد که از یک سو به سوی دیگر تاب می‌خورد و این ناقوس‌های برج کلیسا بود که اولین بار ساعت را به صدا درآوردند و مردم با این صدا زندگی روزانه‌شان را به زمان‌های مختلف تقسیم بندی کردند.