بریده‌ای از کتاب من او اثر رضا امیرخانی

بریدۀ کتاب

صفحۀ 112

وقتی رفیقِ آدم از آدم چیزی خواست، لطفش به این است که بی‌حکمت و بی‌پرس و جو بدهی. اگر حکمتش را بدانی که به خاطرِ حکمت داده‌ای، نه به خاطر لوطی‌گری.

وقتی رفیقِ آدم از آدم چیزی خواست، لطفش به این است که بی‌حکمت و بی‌پرس و جو بدهی. اگر حکمتش را بدانی که به خاطرِ حکمت داده‌ای، نه به خاطر لوطی‌گری.

15

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.