بریده‌ای از کتاب هیچ چیز مثل مرگ تازه نیست اثر نازنین طباطبایی

"بازی را عوض میکنی و خود را از طنابی می آویزی که سالها پیش بر آن تاب خورده ای ما تکرار تکه های همیم مثل تو پسرم که تاب میخوری مثل من که تو را تاب میدهم تا طناب را فراموش کنم. "