بریدۀ کتاب
1403/9/29
3.7
28
صفحۀ 15
در چنین جاهایی است که متوجه میشوی «خود» فقط با ارجاع به باقی جهان وجود دارد؛ بدون کوهها، خورشید، آسمان و انسانها و موجودات دیگر، هیچ «تو»یی در میان نیست و «آن چیز ثابت، جهان است، تو خودت منوط و مشروطی، جزئی از محیط خویش».
در چنین جاهایی است که متوجه میشوی «خود» فقط با ارجاع به باقی جهان وجود دارد؛ بدون کوهها، خورشید، آسمان و انسانها و موجودات دیگر، هیچ «تو»یی در میان نیست و «آن چیز ثابت، جهان است، تو خودت منوط و مشروطی، جزئی از محیط خویش».
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.