بریده‌ای از کتاب شفق در خم جاده‌ ی بی‌ رهگذر اثر آندره آسیمن

چقدر زیسته‌ام بی‌آن‌که زندگی کرده باشم! چقدر اندیشه بی‌آن‌که اندیشیده باشم! چه آزرده‌ام از جهانِ خشونت های منفعلانه، از مخاطره هایی که بی هیچ حرکت و زحمتی تجربه کردم. اشباعم از آن چه هرگز نداشته‌ام و نخواهم داشت، خسته‌ام از خدایانی که تا به امروز وجود نداشته‌اند. من زخم تمام جنگ‌هایی را که نرفته‌ام بر پیکر دارم. عضلاتم از تلاش و تقلایی که حتی فکر انجامشان هم هرگز به خاطرم خطور نکرده است درد می‌کند