بریده‌ای از کتاب پارسیان و من؛ کاخ اژدها اثر آرمان آرین
1404/6/17
4.1
20
صفحۀ 127
اشک هایم مانند شبنم، بر بوته های جنگلی می‌چکید، دلم از این همه ناملایمات، شکسته بود. حالا من، غمگین ترین پسربچه‌ی همه‌ی دنیا بودم!
اشک هایم مانند شبنم، بر بوته های جنگلی می‌چکید، دلم از این همه ناملایمات، شکسته بود. حالا من، غمگین ترین پسربچه‌ی همه‌ی دنیا بودم!
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.