بریده‌ای از کتاب تعلق؛ محور تحول در انسان اثر محمدصادق حائری شیرازی

این رفیق تو نیست که تو را خوار یا معتاد می‌کند؛ چیزهایی در درون تو هست که زمینه‌ی رفاقت تو با چنین فردی است و از اینجاست که ضربه می‌خوری و آسیب می‌بینی.....یعنی دقیقا این است که اگر فسادی درون من باشد، طبق آن انتخاب رفیق می‌کنم و بعد با پیدا شدن این رفیق، فساد درونی من موضع پیدا می‌کند و شعله می‌کشد.