بریده‌ای از کتاب جای خالی سلوچ اثر محمود دولت آبادی

وقتی هرچه هست و نیست در غباری گنگ و بیمار دفن شده باشد، لب‌ها به چه معنایی می‌تواند‌ گشوده شود؟