بریده‌ای از کتاب آتش، بدون دود: هرگز آرام نخواهی گرفت هر سرانجام، سرآغازی ست (کتاب های ششم و هفتم) اثر نادر ابراهیمی
1402/10/9
صفحۀ 99
گریه چه نعمتی ست واقعاً! گمان می برم که اگر خداوند، صد هزار گونه خنده می آفرید اما رسم اشک ریختن را نمی آموخت، قلب، حتی تاب ده روز تپیدن راهم نمی آورد. گریه، چه نعمتی ست واقعاً_ برای آن کس که قلبی دارد.
گریه چه نعمتی ست واقعاً! گمان می برم که اگر خداوند، صد هزار گونه خنده می آفرید اما رسم اشک ریختن را نمی آموخت، قلب، حتی تاب ده روز تپیدن راهم نمی آورد. گریه، چه نعمتی ست واقعاً_ برای آن کس که قلبی دارد.
(0/1000)
Haniyeh
1402/10/12
0