بریدۀ کتاب

عابرِ شهریِ امروز باید قدم‌هایش را با ضرب‌آهنگ شهرش هماهنگ کند و مثل باقی عابران هدفمند و مصمم قدم بردارد. هرگونه نوسانِ سرعت باعث می‌شود به او مشکوک شوند. کسی که زیادی آهسته راه می‌رود ممکن است نقشه جنایت در سر داشته باشد یا -حتی بدتر از آن- توریست باشد. غیر از آن‌هایی که هنوز سگ‌شان را می‌برند پیاده‌روی، بچه‌هایی که دارند از مدرسه برمی‌گردند خانه، آدم‌های خیلی پیر و فروشنده‌های دوره‌گرد هیچ‌کس حق ندارد آهسته و بی‌هدف در شهر راه برود. از آن طرفِ بام، هر کسی بدون لباس ورزشی بدود احتمال دارد در حال فرار از چنگال عدالت باشد یا مثلاً تحت حمله عصبی شدید.