بریده‌ای از کتاب بینوایان (4 جلدی) اثر ویکتور هوگو
1402/7/27
4.5
52
صفحۀ 1622
ژان والژان هم عادت دوران مادلن بودن را از دست نداده بود و کم کم این مطالعه دائمی به بار نشسته بود و در کلام او اثر گذاشته بود. غنای ذاتی و فصاحت یک مرد هوشمند و فروتن در او بود و با مطالعه بارور شده بود. تلخی و خشونت روحش، چاشنی مهربانی و نیک خواهی قلبی او شده بود. روحی داشت خشن و قلبی مهربان.
ژان والژان هم عادت دوران مادلن بودن را از دست نداده بود و کم کم این مطالعه دائمی به بار نشسته بود و در کلام او اثر گذاشته بود. غنای ذاتی و فصاحت یک مرد هوشمند و فروتن در او بود و با مطالعه بارور شده بود. تلخی و خشونت روحش، چاشنی مهربانی و نیک خواهی قلبی او شده بود. روحی داشت خشن و قلبی مهربان.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.