بریده‌ای از کتاب خشت نو اثر محمد شهریاری
دیروز
4.8
3
صفحۀ 110
گاهی ما میخواهیم یک اخلاق خوب را در بین جامعه به وجود بیاوریم، مثالی که در تمجید آن اخلاقِ خوب میزنیم، حتماً از کشورهای غربی است! چه لزومی دارد؟ چرا ما این روحیّه را هِی در مخاطبینِ خودمان تقویت کنیم که برای تشخیص و تمایز خوب و بد و برجسته و غیر برجسته، باید نگاهشان به طرف غرب باشد؟ همینی که حالا بعضی از دوستان گفتند: غرب باوری. این خودباوری در مقابل آن است. (پ.ن: شماره صفحه ممکنه کمی جلو یا عقب باشد )
گاهی ما میخواهیم یک اخلاق خوب را در بین جامعه به وجود بیاوریم، مثالی که در تمجید آن اخلاقِ خوب میزنیم، حتماً از کشورهای غربی است! چه لزومی دارد؟ چرا ما این روحیّه را هِی در مخاطبینِ خودمان تقویت کنیم که برای تشخیص و تمایز خوب و بد و برجسته و غیر برجسته، باید نگاهشان به طرف غرب باشد؟ همینی که حالا بعضی از دوستان گفتند: غرب باوری. این خودباوری در مقابل آن است. (پ.ن: شماره صفحه ممکنه کمی جلو یا عقب باشد )
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.