بریده‌ای از کتاب دایی وانیا اثر آنتون چخوف

باید به زندگی ادامه بدهیم. شب ها و روز های دراز و ملال انگیزی درپیش داریم.باید با صبر و حوصله رنج ها و سختی هایی را که سرنوشت برای ما می فرستد تحمل کنیم. باید برای دیگران کار کنیم و دمی استراحت نکنیم، و وقتی عمرمان سر رسید ، بی سرو صدابمیریم. وآنجازیرخاک خواهیم گفت که چه رنجی کشیدیم!چه گریه ها کردیم! خواهیم گفت که زندگی ما تلخ بود وخدا به مارحم خواهد کرد.و من و تو،دایی، دایی عزیزم، به زندگی خواهیم رسید که درخشان خواهد بود،خوب و زیبا خواهدبود.