بریده‌ای از کتاب حرکت اثر علی صفایی حائری

پس شروع حرکت که ضرورت حرکت نیز از آن مایه می‌گیرد، از لحظه‌ای است که تو می‌فهمی از همه چیز هایی که با آن مأنوس هستی، بزرگ‌تری. بزرگ‌تری چون آنها به تو ختم شده‌اند و تو میوهٔ‌ این درختی و هیچ وقت به ریشه و خاک و سنگ، برگشت نخواهی کرد.