بریده‌ای از کتاب عاشورا اثر علی صفایی حائری
1404/4/8
4.1
27
صفحۀ 15
در آن لحظه که انسان از هستی‌اش آزاد می‌شود و شور رفتن می‌گیرد، در آن لحظه که پایش در زمین است و روحش مشتاق پرواز، در این لحظهٔ آزادی است، که باید از این آزادی هم آزاد بشود و بماند. روح هایی که از انجماد یخ زدن به گستردگی تبخیر رسیده اند و ظرف‌ها برایشان تنگ شده است و از محدوده‌ها آزاد گشته اند، این‌ها باید پس از آزادی مهار شوند و سرپوش‌ها آن‌ها را کنترل کنند و از آزادی آن‌ها حرکت ها و نورها به دست بیاید.
در آن لحظه که انسان از هستی‌اش آزاد می‌شود و شور رفتن می‌گیرد، در آن لحظه که پایش در زمین است و روحش مشتاق پرواز، در این لحظهٔ آزادی است، که باید از این آزادی هم آزاد بشود و بماند. روح هایی که از انجماد یخ زدن به گستردگی تبخیر رسیده اند و ظرف‌ها برایشان تنگ شده است و از محدوده‌ها آزاد گشته اند، این‌ها باید پس از آزادی مهار شوند و سرپوش‌ها آن‌ها را کنترل کنند و از آزادی آن‌ها حرکت ها و نورها به دست بیاید.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.