بریده‌ای از کتاب مادام بواری اثر گوستاو فلوبر
3 روز پیش
3.8
60
صفحۀ 259
انگار غنای روح آدمی گاهی از پوچ‌ترین استعاره ها سرریز نمی‌کند؛ واقعیت این است که هرگز کسی نمی‌تواند میزان درستی از نیازها، ادراک ها، و دردهای خود به دست دهد و کلام بشر همچون ساز ترک خورده ای است که از آن نغمه هایی درخور رقصاندن خرس‌ها بر‌می‌آوریم در حالی که می‌خواهیم ستارگان را به رقت آوریم.
انگار غنای روح آدمی گاهی از پوچ‌ترین استعاره ها سرریز نمی‌کند؛ واقعیت این است که هرگز کسی نمی‌تواند میزان درستی از نیازها، ادراک ها، و دردهای خود به دست دهد و کلام بشر همچون ساز ترک خورده ای است که از آن نغمه هایی درخور رقصاندن خرس‌ها بر‌می‌آوریم در حالی که می‌خواهیم ستارگان را به رقت آوریم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.