بریده‌ای از کتاب تکه هایی از یک کل منسجم اثر پونه مقیمی

اگر می توانستم به عقب بازگردم،به هیچ اتفاق زندگی ام دست نمی دم واجازه میدادم تمام اتفاق ها همانطور که رخ داده بودند دوباره رخ دهند.اجازه می دادم دوباره شبیه به همان موقع تصمیم بگیرم.اجازه می دادم دوباره انتخاب ها و تصمیم هایم تکرار شوند.من در اکنون،ادمی هستم که تمام آن مسیر را آمده و این آدم مدیون مسیر زندگی اش است ،مسیری مملو از اتفاق ها! در هر اتفاق و هر تصمیمی در زندگی تجربه ای از رشد وجود دارد،اتفاق ها خوب یا بد نیستند،تصمیم ها هم..اتفاق ها رخ می دهند چون باید رخ بدهند و تصمیم ها گرفته می شود چون باید گرفته شود!تصمیم های ما،ما را آرام آرام به بلوغی می رساند که در راستای محافظت از ماست