بریده‌ای از کتاب ساداکو و هزار درنای کاغذی اثر الینور کوئر

ساداکو ساساکی در ۲۵ اکتبر ۱۹۵۵ چشم از جهان فرو بست. همکلاسی‌هایش ۳۵۶ درنای کاغذی دیگر ساختند تا تعدادشان با مجموع درمانهای کاغذی ساداکو به هزار رسید. بعد همه‌ی آن‌ها را به همراه ساداکو به خاک سپردند. این گونه آرزوی ساداکو برآورده شد و معجزه‌‌اش به وقوع پیوست. او در قلب همه‌ی مردم جاودانه شد. در سال ۱۹۵۸، در پارک صلح شهر هیروشیما، از روی مجسمه‌ای پرده برداری کردند. آن مجسمه ساداکو بود که با بازوانی گشوده در حالیکه یک درنای طلایی در دست، روی کوهی از سنگ مرمر ایستاده بود. به افتخار ساداکو، انجمنی در ژاپن تاسیس شد که اعضای آن هنوز هم هزار درنای کاغذی می‌سازند و هر سال در روز ششم ماه اوت، روز صلح، در زیر مجسمه‌ی ساداکو می‌گذارند. آرزوی آن‌ها روی سنگ مرمر چنین نقش بسته است: این است فریاد ما، این است آرزوی ما، صلح در تمام دنیا .