بریده‌ای از کتاب طاووس مستور اثر محبوبه زارع

‏صدای خلیفه،چند رگه بود. یک رگه اش وصل می شد به[لا حکم الا الله] رگه دیگرش اتصال داشت به[ان الرجل لیجهر]. آن وسط ها وقتی صدا روی تارهای صوتی اش گیر می کرد،زمزمه ای از دور دست ترین نقطه دنیا می پیچید در گوشم: [هَل مِن ناصر یَنصُرُنی].