بریده‌ای از کتاب ناگفته های جنگ: خاطرات سپهبد شهید علی صیاد شیرازی اثر احمد دهقان

خداوند می‌تواند در یک لحظه، به یک‌نفر که چیزی هم بلد نیست، آن‌چه را لازم دارد به او بدهد؛ بعد او به حدی برسد که متخصص آن، بعد از سال‌ها، به آن نرسد. به این اعتقاد دارم... و این لیاقت‌ها ممکن است اندازه‌ی چندثانیه‌ای باشد و پس از انجام کار، خداوند آن را پس بگیرد. و منظور از نقطه‌های بصیرت همان نقطه‌های کوتاهی است که می‌آیند. منتها نباید آن را رها کرد. باید آن را گرفت و نگه داشت.