بریده‌ای از کتاب یک عاشقانه ی آرام اثر نادر ابراهیمی

حافظه، برای عتیقه کردن عشق نیست، برای زنده نگه داشتنِ عشق است. اگر پرنده را به قفس بیندازی، مثل این است که پرنده را قاب گرفته باشی. و پرنده قاب گرفته، فقط تصور باطلی از پرنده است. عشق، در قابٍ یادها، پرنده یی ست در قفس. منت آب و دانه بر سر او مگذار و امنیت و رفاه را به رُخ او نکش. عشق، طالبِ حضور است و پرواز، نه امنیت و قاب....