بریده‌ای از کتاب استاد و درس اثر علی صفایی حائری
1403/9/16
3.8
0
صفحۀ 107
و این اشتباه است که لبخند و بهار زندگی را همچون یک دسته جمع‌بندی کنیم و در زرورق بپیچیم و هنگام ناراحتی به آن فکر کنیم... که در شناخت انسان و در بافت این جهان ترکیبی است که حرکت طلب است و طبیعت حرکت، جدایی از محبوب‌ها و اتصال با منفورها را با خود دارد. و کسی که نظام جهان و ترکیب انسان را نمی‌شناسد از بهار مغرور می‌شود و از پاییز به درد می‌نشیند. در حالی که برای عارف، این همه نشان یک حرکت است و این حرکت، متعادل است و تعادلش را از همین تعارض‌هایش می‌گیرد.
و این اشتباه است که لبخند و بهار زندگی را همچون یک دسته جمع‌بندی کنیم و در زرورق بپیچیم و هنگام ناراحتی به آن فکر کنیم... که در شناخت انسان و در بافت این جهان ترکیبی است که حرکت طلب است و طبیعت حرکت، جدایی از محبوب‌ها و اتصال با منفورها را با خود دارد. و کسی که نظام جهان و ترکیب انسان را نمی‌شناسد از بهار مغرور می‌شود و از پاییز به درد می‌نشیند. در حالی که برای عارف، این همه نشان یک حرکت است و این حرکت، متعادل است و تعادلش را از همین تعارض‌هایش می‌گیرد.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.